tag:blogger.com,1999:blog-3930715264118678715.post2860108492880284309..comments2023-12-28T01:30:06.896+11:00Comments on ਸਫ਼ਰ ਸਾਂਝ : ਪਾਪ ਜਾਂ ਪੁੰਨ ਸਫ਼ਰ ਸਾਂਝhttp://www.blogger.com/profile/00000633192985801061noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-3930715264118678715.post-30307107320583048822017-04-18T07:40:04.918+10:002017-04-18T07:40:04.918+10:00पाप पुण्य कहानी की टिप्पणी पर ।
अमरीक जी आपने लिखा...पाप पुण्य कहानी की टिप्पणी पर ।<br />अमरीक जी आपने लिखा कि पाप पुण्य की धारना क्यों बनी ? इस पर आप के गहरे अध्ययन की बातें बिल्कुल सही हैं ।समाज कल्याण के लिये ही हमारे वुजुर्गों ने लोगों को उत्साहित किया होगा । और अच्छे कामों को पुण्य का नाम देकर करने के लिये बढावा दिया होगा । और वही हमारे संस्कार बन गये हम उसी भावना के वशीभूत होकर अच्छा बुरा काम करने लगते हैं अच्छे काम को पुण्य और बुरे काम को पाप की संज्ञा दे देते हैं । लेकिन आज के युग में पाप पुण्य को दर किनार करके रख दिया गया है । बुरे से बुरे काम को करके भी लोग छाती तान कर चलते है ,इन्सान का खून करके भी कोई भय नहीं मानते । ...मैं ज्यादा विस्तार में नही जाऊँगी । हर युग में दोनों विचारों वाले लोग रहते हैं ।तभी लोगों को कहते सुना जाता है कि आज इतना पाप बढ गया है चंद अच्छे लोंगों के पुण्य प्रताप से ही धरती टिकी हुई है नहीं तो कभी की रसातल में चली गई होती । पाप पुण्य वाले संस्कारों पर चलने वाला अगर कोई भला काम करने जा कर देखता है उसका रिजल्ट उल्टा हो गया तो मन में अपराध की भावना महसूस करता है ।यहाँ इस कहानी की नायिका यही सोच रही है कि अगर मैं पिल्ले को उसके उपचार के लिये न ले जाती तो शायद वह बच जाता ।यहीं उसके मन में पाप की प्रतीति होती है कहीं मुझसे पाप तो नहीं हो गया ? इस कहानी में इसी बात को दरशाने की कोशिश है ।पाप पुण्य के विस्तार तक जाना इस कहानी का उदेश्य नहीं है।<br />Kamla Ghataurahttp://kamlagau.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3930715264118678715.post-25023598717910442372017-04-17T06:38:39.924+10:002017-04-17T06:38:39.924+10:00ਵਧੀਆ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਇੰਨਸਾਨ ਦੇ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਨ...ਵਧੀਆ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਇੰਨਸਾਨ ਦੇ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਨਮੁੱਖ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਕਿਉਂ ਬਣੀ ਹੋਵੇਗੀ? ਜਾਪਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇਗਾ, ਸਿਆਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸਮਾਜਿਕ ਕਲਿਆਣ ਲਈ ਇੱਕ ਮਾਨਵੀ ਵਿਕਲਪ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੀਤੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਪੁੰਨ ਨੂੰ ਹਾਂ-ਪੱਖੀ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਾਂਹ-ਪੱਖੀ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਕਾਰਨ ਲਈ। ਚੰਗੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਨੇ ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਸਕਾਰਾਤਮਿਕ ਭੁਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੋਵੇਗੀ। ਚੰਗਿਆਈ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬੁਰਿਆਈ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਨਾਲ਼ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦਾ ਬਦਲਣਾ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਵਿਭਿੰਨ ਦੌਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆਨ ਦੀ ਚੌਧਰ, ਸੱਤਾ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀਕਰਣ ਅਤੇ ਇੰਨਸਾਨੀ ਲਾਲਚ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀਆਂ ਨੇ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਦੇ ਵਿਕਲਪ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਮੁਫ਼ਾਦ ਲਈ ਵਰਤਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਇਹ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚਲੀਆਂ ਦੋ ਇਕਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀ ਗਈ। ਇੱਕ ਇਸਨੁੰ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਇਸਨੂੰ ਮਨਵਾਉਣ ਵਾਲੇ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਮੰਤਵਾਂ ਨੂੰ ਪਰਨਾਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਧਿਰ ਇਸ ਧਾਰਨਾ ਤੋਂ ਫ਼ਾਇਦਾ ਲੈਣ ਵਾਲ਼ੀ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਧਿਰ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸੁਭਾਗ ਅਤੇ ਪੁੰਨ ਦਾ ਕਰਮ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦੀ ਗਈ। ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤੇਜ ਰਫ਼ਤਾਰ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਬਹੁ-ਗਿਣਤੀ ਗਲਤਾਨ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ। ਜੀਵਨ ਦੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰੀਭਾਸ਼ਾ ਬੜੀ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਬਦਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਦਾਰਥਿਕ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਵਾਨਿਤ ਮਾਪਦੰਡ ਬਣਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ। ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਤੇ ਬੜਾ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲੀਆ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲੱਗਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚਲੇ ”ਪਾਪ” ਦਾ ਡਰ ਨਿਰਮੂਲ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਕਰਮ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਜੀਵ ਦੇ ਕਲਿਆਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਜਾਂ ਕਬਜ਼ੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ। ਬਸ ਏਨਾ ਹੀ। ਧੰਨਵਾਦ। Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/09344621620204169520noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3930715264118678715.post-923746509011729472017-04-17T00:40:16.980+10:002017-04-17T00:40:16.980+10:00ਸਹੀ ਕਹਾ ਹਰਦੀਪ ਜੀ ਜਿਸ ਕੀ ਬਸਤੁ ਵਹੀ ਵਾਪਸ ਲੇ ਜਾਤਾ ਹੈ ...ਸਹੀ ਕਹਾ ਹਰਦੀਪ ਜੀ ਜਿਸ ਕੀ ਬਸਤੁ ਵਹੀ ਵਾਪਸ ਲੇ ਜਾਤਾ ਹੈ । ਕੋਈ ਨ ਕਿਸੀ ਕੋ ਬਚਾ ਸਕਤਾ ਨਾ ਮਾਰ । ਉਸ ਕੇ ਖੇਲ ਵਹੀ ਜਾਨ ਸਕਤਾ ਹੈ । ਲੇਕਿਨ ਜੋ ਇਨਸਾਨ ਕਿਸੀ ਕਾ ਦੁਖ ਦੁਰ ਕਰਨੇ ਕੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਤਾ ਹੈ ਲੋਗੋਂ ਕੋ ਲਗਤਾ ਹੈ ਬੜਾ ਧਰਮਾਤਮਾ ਬਂਦਾ ਹੈ । ਤਭੀ ਮਨ ਮੇਂ ਯਹ ਬਾਤ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ ਮੈ ਤੋ ਭਲਾ ਕਰਨੇ ਚਲਾ ਥਾ । ਯਹ ਕਿਆ ਹੋ ਗਆ ? ਹਾਂ ਹਮੇਂ ਅਫਸੋਸ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਏ ।ਜੋ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਸੀ ਕੀ ਮਰਜੀ ਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ । ਆਪਨੇ ਮੇਰੀ ਇਸ ਰਚਨਾ ਕੋ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਕੇ ਅਪਨੇ ਅਨਮੋਲ ਵਿਚਾਰ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਬਾਂਟੇ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਆਭਾਰ । ਧਨਬਾਦ ।Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/05248473740018889298noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3930715264118678715.post-48482646889968033292017-04-16T22:57:52.714+10:002017-04-16T22:57:52.714+10:00ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਹਮਰੈ ਵਸਿ ਨਾਹਿ |
ਅਸੀਂ ਸੰਸਾਰੀ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ...ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਹਮਰੈ ਵਸਿ ਨਾਹਿ |<br /><br /> ਅਸੀਂ ਸੰਸਾਰੀ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਹੀ ਦਾਨ ਜਾਂ ਪੁੰਨ ਮੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥ ਓਸ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਨੇ, ਇਸ ਲਈ ਜੇ ਸਭ ਕੁਝ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ?<br />ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾਇਆ ਕਤੂਰੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਪਰ ਜਿਸ ਦੀ ਸੀ ਉਹ ਲੈ ਗਿਆ। <br />ਸੋਹਣੀ ਵਾਰਤਾ ਸਾਂਝੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪ ਵਧਾਈ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹੋ।ਸਫ਼ਰ ਸਾਂਝ https://www.blogger.com/profile/00175907955598447897noreply@blogger.com