ਏਹ ਕੈਸਾ ਜੀਵਣਾ ਦਾਤਾ

ਇਹ ਰਚਨਾ ਹਾਇਬਨ 'ਅਧੂਰਾ ਚੰਨ' ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ ਲਿਖੀ ਗਈ ਹੈ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਤਰਾਂ ਨੇ ਆਪ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਟੁੰਬਿਆ, " ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਧੜਕਣ ਸੁਣਦੀ ਉਸ ਨੇ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫੇਰ ਝਾਤੀ ਮਾਰੀ। " ਕਮਲਾ ਜੀ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ," ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਨਾਰੀ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀ। ਆਪ ਮੂਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਿੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ 'ਚ ਲਿਖਦੇ ਨੇ ਪਰ ਆਪ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ 'ਅਧੂਰਾ ਚੰਨ' ਹਾਇਬਨ ਨੇ ਆਪ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ 'ਚ ਲਿਖਵਾ ਦਿੱਤਾ ਲਿਆ। 


ਕੰਡਿਆਂ 'ਤੇ ਸੇਜ ਸਜਾਈ
ਅੱਖੀਆਂ 'ਚੋਂ  ਨੀਂਦ ਉਡਾਈ
ਕਹਿ  ਦਿੱਤਾ ਸੌਂ ਜਾ ਜਾ ਕੇ
ਏਹੀ ਕਰਮ ਫਲ ਤੇਰਾ ?
ਸਦਾ ਇੰਝ ਹੀ ਜਿਉਂਦੀ ਆਈ
ਸਹਿਣਾ ਹੀ ਨਾਮ ਔਰਤ
ਸੁਣ ਸੁਣ ਹੋਠ ਸਿਉਂਦੀ ਅਈ ।
ਘਰੋਂ ਬਾਬੁਲ ਦੇ ਚੱਲੀ ਤਾਂ-
ਮਾਂ ਨੇ ਕੰਨਾਂ 'ਚ ਬੋਲ ਪਾਏ-
'ਬੀਬੀ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਧੀਏ
ਬਾਬੁਲ ਦੀ ਪੱਗ ਨੂੰ ਦਾਗ ਨਾ ਲਾਈਂਂ '
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਏਹ ਸਿੱਖਿਆ ਪਗਾਉਂਦੀ ਆਈ ।
ਉਮਰ ਪਿਛਾੜੀ ਜਦ ਜਾ ਪਹੁੰਚੇ 
ਹੋਵੇ ਨਾ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਸਹਾਈ
ਚਾਰ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਤੱਕ ਤੱਕ ਕੁਰਲਾਵੇ ।
ਦੱਸ ਓ ਰੱਬਾ !
ਪੰਜ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਘੋਲਣ ਵੇਲੇ
ਔਰਤ ਨੂੰ ਘੜਣ ਵੇਲ਼ੇ ਕੀ
ਕੀ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਮੁੱਠ ਜਾਂਦਾ ਪਾਈ 
ਧਰਤ ਵਾਂਗ ਸਹਿੰਦੀ ਸਹਿੰਦੀ 
ਚੁੱਪ ਚੁਪੀਤੀ ਧਰਤ 'ਚ ਸਮਾ ਜਾਏ
ਸੀਤਾ ਬਣ ਬਣ ਆਖਿਰ ਕਦੋਂ ਤੱਕ ?
ਕਿੰਨੇ  ਦਿਨ ਏਹ ਸੰਸਾਰ ਚੱਲੂ 
ਧਰਤ ਵੀ ਸਹਿ ਨਾ ਪਾਏ ਜੁਲਮ ਐਨਾ 
ਇਕ ਦਿਨ ਜਵਾਲਾ ਬਣ ਫਟ ਪੈਂਦੀ ।
ਹੰਝੂ ਪੀਣਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਜਦ ਔਖਾ
ਅਬਲਾ ਵੀਸਬਰ ਸਿਦਕ ਤੈਥੋਂ  ਮੰਗੇ
ਕਹੇ -ਕਿਉਂ ਮੈਥੋਂ  ਦੂਰ ਕਿਨਾਰੇ ?
ਤੂੰ ਹੀ ਡੋਬੇਂ ਤੂੰ ਹੀ ਤਾਰੇ
ਸਿਰੋਂ ਪਾਪ ਗਠਰੀ ਉਤਾਰੇ
ਸ਼ਰਣ ਆਪਣੀ ਲੈ ਜਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ।
ਭੁੱਲ ਜਾਵਾਂ ਸਾਰਾ ਸੂਲਾਂ ਦਾ ਰਾਹ
ਚੱਲ ਕੇ ਜਿੱਥੋਂ ਆਈ ਹਾਂ
ਉਸ ਜੰਗਲ ਮੁੜ ਜਾਵਾਂ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਖਸ਼ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ।
ਤੱਕੇ ਅੰਬਰ ਨੂੰ ਖੜੀ ਇੱਕਲੀ 
ਕਿਉਂ ਜਿੰਦ ਬਣੀ ਪਹੇਲੀ
ਨਾ ਕੋਈ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ
ਏਹੀ ਅਰਦਾਸ ਓ ਰੱਬਾ !
ਮੁੜ ਨਾ ਭੇਜੀ ਏਸ ਗਲੀ ।

ਕਮਲਾ ਘਟਾਔਰਾ 

ਨੋਟ : ਹੇਠਲੀਆਂ ਹਰੇ ਰੰਗ ਵਾਲ਼ੀਆਂ ਸਤਰਾਂ 'ਅਧੂਰਾ ਚੰਨ' ਦੀ ਪਾਤਰ ਦੇ ਨਾਂ

ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 27 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ।