ਔਨਲਾਈਨ ਪੰਜਾਬੀ ਰਸਾਲੇ 'ਸਫ਼ਰਸਾਂਝ ' 'ਤੇ ਆਪ ਦਾ ਹਾਰਦਿਕ ਸੁਆਗਤ ਹੈ।ਇਸ ਸਾਈਟ ਦਾ ਮਕਸਦ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਝੋਲ਼ੀ ਮਿਆਰੀ ਲਿਖਤਾਂ ਪਾਉਣਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਧਾ (ਹਾਇਕੁ,ਤਾਂਕਾ, ਸੇਦੋਕਾ, ਹਾਇਬਨ ਜਾਂ ਚੌਵਰਗਾ) ਦਾ ਹਰ ਸਮੇਂ ਸਵਾਗਤ ਹੋਵੇਗਾ।ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਲਿਖਤੀ ਪੈੜਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ।

'ਸਫ਼ਰਸਾਂਝ' ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉਪਰਾਲਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੀ ਘੜੀ ਇਹ 51 ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੱਕ ਅੱਪੜ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਤਕਰੀਬਨ 50 ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇਹ ਅੰਕੜਾ 200 ਨੂੰ ਵੀ ਟੱਪ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਨਿੱਘੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਆਸ ਰਹੇਗੀ।

ਹੁੰਗਾਰਾ ਭਰਨ ਵਾਲ਼ੇ

20 Jun 2017

ਦੁੱਖ- ਸੁੱਖ


ਹਾਂ ਭਈ ਸੰਤਾ ਸਿਹਾਂ ਸੁਣਾ ਕੀ ਹਾਲ ਏ ਤੇਰਾ ?
ਹਾਂ ਬੰਤਾ ਸਿਹਾਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਆਂ ਤੂੰ ਸੁਣਾ !!
ਕੀ ਸੁਣਾਵਾਂ ਯਾਰ ,ਜਦੋਂ ਦੀ ਬਿਸ਼ਨੀ ਤੁਰ ਗਈ ਏ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਕੱਲਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹਾਂ। ਨੂੰਹਾਂ - ਪੁੱਤ ਤਾਂ ਪੁੱਛਦੇ ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਭਰਾਵਾ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ,ਕਦੀ ਕਿਸੇ।
ਹਾਂ ਸੰਤਾ ਸਿਹਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੁਝ ਤੇਰੇ ਵਾਲਾ ਹੀ ਹਾਲ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਡਟ ਕੇ ਕਮਾਈ ਕੀਤੀ। ਦੋ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜਾਇਆ ਲਿਖਾਇਆ।ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਕੀਤੇ। ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਵੀ ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਧੰਦੇ 'ਤੇ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਪਰ ਬੇਕਾਰ। ਹੁਣ ਜੋ ਮੇਰੀ ਪੈਨਸ਼ਨ ਆਉਂਦੀ ਹੈ , ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਅੰਗੂਠਾ ਲਗਵਾਉਣ ਲਈ ਹੀ ਲਿਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਹੋਰ ਸੁਣ ਕੱਲ ਮੇਰਾ ਬੜਾ ਦਿਲ ਕਰੇ ਬੱਤਾ ਪੀਣ ਨੂੰ .....ਮੈਂ ਨੂੰਹ ਕੋਲੋਂ ਦੱਸ ਰੁਪਏ ਮੰਗੇ। ਜਿਹੜੀ ਓਹਨੇ ਮੇਰੀ ਕੁੱਤੇ ਖਾਣੀ ਕੀਤੀ ਪੁੱਛ ਕੁਝ ਨਾ। ਮੇਰੇ ਨਾਲਦੀ ਵੀ ਜਦੋਂ ਦੀ ਤੁਰ ਗਈ ਏ ਮੈਂ ਵੀ ਇਕੱਲਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਵਾ ਭਰਾਵਾ।
ਹਾਂ ਬੰਤਾ ਸਿਹਾਂ ਓਹੀ ਬੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆ ਦੇ ਕੰਡਾ ਚੁੱਭਿਆ ਨੀ ਜਰਦਾ .......! ਓਹੋ ਬੱਚੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕੰਡਿਆ ਜੋਗਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਨੇ !
ਨਿਰਮਲ ਕੋਟਲਾ
ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 22 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ। 

No comments:

Post a Comment

ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ