ਮੇਰੇ ਲਈ ਤੇਰਾ ਸਰੂਪਦੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਲੱਗਦਾ-
ਅੱਗ ਵਿਚ ਬਲਣਾ,
ਬਰਫ਼ ਉੱਤੇ ਚੱਲਣਾ।
ਵਿਚਕਾਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ।
ਵਸਲ ਦੀ ਪੂਰਤੀ
ਫਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਹੋਵੇ?
ਮੇਰੀ ਪਾਪ ਮੁਕਤ ਸੋਚ-
ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਤੋਂ ਭਾਵੇਂ ਅਜੇ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਹੈ,
ਪਰ ਅਸਭਿਅਤਾ ਦੀ ਹਾਮੀ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭਰੂ।
ਤੂੰ ਇਸ ਮੋਹਕਤਾ ਖਿੱਚ ਦੇ, ਸਾਰੇ ਪੱਖ ਪਰਖ ਦੇਖ।
ਇਸ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਦੀਆਂ ਸੱਭੇ ਕੋਣਾਂ, ਜਾਂਚ ਦੇਖ,ਮਾਪ ਦੇਖ।
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਪੁਤਲੀਆਂ 'ਚ
ਇਹ ਇੱਕੋ ਸਵਾਲ ਹੀ ਪਲਮਦਾ ਰਹੂ
ਤੇਰੇ ਜਵਾਬ ਦੀ ਆਸ ਤੱਕ।
ਜੇ ਮਨ ਮੰਨੇ,
ਜਵਾਬ ਦੇ ਦੇਣਾ।
ਇੱਕ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ ਸਵਾਲ।
-0-
ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ
ਯੂ ਐਸ ਏ
14-10-2016
ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 82 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ।
ਪਾਪ ਮੁਕਤ ਸੋਚ ਜੋ ਅਸੱਭਿਅਕ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸੋਚ ਹੀ ਕਹਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਫ ਉਚੀ ਸੋਚ ਹੀ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਮਜਬੂਤ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।ਕੁਝ ਬਿਨਾਂ ਕਹੇ ਹੀ ੳੇੁਹ ਇੱਕ ਦੁੂਜੇ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ । ਸਾਫ ਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸੋਚ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਇੱਕ ਬੋਹੜ ਵਾਂਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਸੁੱਚੀ ਸੋਚ ਦੀ ਛਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਣ ਲਈ ਲੋਕ ਉਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆ ਬਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਅਸੱਭਿਅਕ ਸੋਚ ਨੂੰ ਵੰਗਾਰਦੀ ਆਪ ਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ਹੈ।
ReplyDeleteਕਮਾਲ ਜੀ ਖੂਬਸੁਰਤ ਅਹਿਸਾਸ ਜੀ ।
ReplyDeleteਜਿਓਦੋ ਰਹੋ।
ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਅਧਾਤਮਿਕ ਰਾਹੀ ਕੀ ਅਪਨੇ ਪਿਆਰੇ ਨੂ ਮਿਲਨ ਦੀ ਤੜਪ ਹੈ । ਰਾਹੀ ਏਹ ਵੀ ਜਾਨਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂ ਪਾਨਾ ਮਿਲਨਾ ਸਹਜ ਨਹੀਂ । ਵਹ ਕਹਤਾ ਹੈ , ਉਸ ਨੂ ਪਾਨੇ ਕੀ ਮੇਰੀ ਤੜਪ ਸੱਚੀ ਹੌ ਮੈਂ ਨਹੀ ਜਾਨਦਾ ਜੇ ਕਮੀ ਹੋਵੇ ਤੂ ਆਪੇ ਜਾਨ ਪਰਖ ਲੇ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਉੱਤਰ ਦੀ ਉਡੀਕ 'ਚ ਹਾਂ ।ਤੇਰਾ ਉੱਤਰ ਮਿਲਨ ਤਕ ਮੇਰਾ ਸਵਾਲ ਇੰਜ ਹੀ ਮੇਰਿਆ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਵਸਾ ਰਹੇਗਾ ,ਓ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ! ਉੱਤਰ ਦੇਨੇ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮਜਬੂਰ ਵੀ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ।
ReplyDelete