ਗਗਨਾਂ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਵਿੱਚੋਂ ਢੂੰਡ ਰਿਹਾ ਕੁਝ ਸ਼ਕਲਾਂ ,
ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਸਾਰਾ ਹੈ ਨਜ਼ਰੀਂ ਘੁਲਿਆ
ਬਿੰਨ ਬੰਧਨ ਦੇ ਅਕਲਾਂ
ਅੱਜ -ਕੱਲ 'ਚੋਂ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਕੱਢਿਆ
ਚੁੰਮ ਕੇ ਕੋਲ ਬਿਠਾਇਆ ,
ਜਿੰਨੇ ਖਾਬ ਉਮਰ ਨੇ ਮਾਣੇ
ਭੈੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਢੱਕ ਲਾਂ ,
ਜੋ ਜੋ ਅੱਜ ਮੈਂ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦਾ
ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ,
ਕੁਝ ਵੀ ਹੁਣ ਕੌੜਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ
ਚਾਹੇ ਲੱਖ ਜ਼ਹਿਰ ਮੈਂ ਚੱਖ ਲਾਂ ,
ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਦਾ
ਸਾਰੇ ਰਾਹ ਨੇ ਮੇਰੇ ,
ਧੁੱਪ ਛਾਂ ਨੇ ਆਉਣਾ ਜਾਣਾ
ਕਿਸ ਨੂੰ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖ ਲਾਂ ,
ਦਿਨ ਚੜਦੇ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਤੱਕਿਆ
ਪੂਰਾ ਦਿਨ ਹੰਢਾਇਆ ,
ਡੁਬਦੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਕਾਹਨੂੰ ਡਰਨਾਂ
ਨਜ਼ਰਾਂ ਭਰ ਕੇ ਤੱਕ ਲਾਂ ।
ਦਿਲਜੋਧ ਸਿੰਘ
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ