ਔਨਲਾਈਨ ਪੰਜਾਬੀ ਰਸਾਲੇ 'ਸਫ਼ਰਸਾਂਝ ' 'ਤੇ ਆਪ ਦਾ ਹਾਰਦਿਕ ਸੁਆਗਤ ਹੈ।ਇਸ ਸਾਈਟ ਦਾ ਮਕਸਦ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਝੋਲ਼ੀ ਮਿਆਰੀ ਲਿਖਤਾਂ ਪਾਉਣਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਧਾ (ਹਾਇਕੁ,ਤਾਂਕਾ, ਸੇਦੋਕਾ, ਹਾਇਬਨ ਜਾਂ ਚੌਵਰਗਾ) ਦਾ ਹਰ ਸਮੇਂ ਸਵਾਗਤ ਹੋਵੇਗਾ।ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਲਿਖਤੀ ਪੈੜਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ।

'ਸਫ਼ਰਸਾਂਝ' ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉਪਰਾਲਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੀ ਘੜੀ ਇਹ 51 ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੱਕ ਅੱਪੜ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਤਕਰੀਬਨ 50 ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇਹ ਅੰਕੜਾ 200 ਨੂੰ ਵੀ ਟੱਪ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਨਿੱਘੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਆਸ ਰਹੇਗੀ।

ਹੁੰਗਾਰਾ ਭਰਨ ਵਾਲ਼ੇ

16 Jun 2017

ਲੋਭੀ (ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ )


ਮੱਘਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਾਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਵਿਆਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨੋ - ਸ਼ੌਕਤ ਨਾਲ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ | ਕਾਲ਼ੇ ਰੰਗ ਦੀਅਾਂ ਤੀਹ ਕਾਰਾਂ ਵਾਲ਼ਾ ਚਾਅ ਵੀ ਪੂਰਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ | ਇੱਕ ਦਿਨ ੳੁਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਅਾਖਣ ਲੱਗੀ , " ਦੇਖੋ ਜੀ, ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ ਅਗਲਿਆਂ ਨੇ ਖਰਚ ਕਰਨ ਦੀ , ਸੁੱਖ ਨਾਲ ਨੂੰਹ ਵੀ ਬਥੇਰੀ ਚੰਗੀ ਮਿਲੀ ਆ , ਜਿੳੁਂਦਾ ਰਹੇ ਵਿਚੋਲਾ ਜਿੰਨਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ੳੁਸ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਦਾਜ ਅਾਇਅਾ ...ਹੁਣ ਤਾ ਬੱਸ ਇੱਕੋੋ ਹੀ ਫਿਕਰ ਅਾ ਮੈਨੂੰ | "
" ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਕਾਹਦਾ ਫਿਕਰ ਪੈ ਗਿਅਾ ? " ਮੱਘਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਟੋਕ ਕੇ ਕਿਹਾ |
" ਅਾਪਣੀ ਰਾਣੋ ਦਾ, ਜੋ ਕੋਠੇ ਜਿੱਡੀ ਹੋਈ ਪਈ ਅਾ , ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੀ ਪੁੱਛੋੋ ਅਗਲੇ ਮੂੰਹ ਪਾੜ ਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੇ ਅਾ " ੳੁਹ ਬੋਲੀ |

" ਹੈ ਕਮਲੀ ! ੳੁਹ ਤਾਂ ਮੈ ਇੰਤਜਾਮ ਕਰਤਾ ਅਾ ਦੇਖ " ਮੱਘਰ ਸਿੰਘ ਅਖਬਾਰ ਦਿਖਾੳੁਂਦਾ ਬੋਲਿਅਾ ਜਿਸ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ," ਪੜੀ -ਲਿਖੀ ਸੁਸ਼ੀਲ ਲੜਕੀ ਲਈ ਵਧੀਅਾ ਸਥਾਪਿਤ ਵਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ , ਪਰ ਦਾਜ ਦੇ ਲੋਭੀ ਮੁਅਾਫ ਕਰਨ | "
ਮਾਸਟਰ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਦਾਨਗੜ੍ਹ

94171-80205

ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 16 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ। 

No comments:

Post a Comment

ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ