ਉਹ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤੇ ਕਈ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਤੋਂ ਘਰ ਨਹੀਂ ਪਰਤਿਆ ਸੀ। ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਉਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਹਾਦਸੇ 'ਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੰਦੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਧਰ ਲਾਪਤਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਸਰਹੱਦ 'ਤੇ ਇੱਕ ਲਾਸ਼ ਮਿਲੀ ਸੀ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਉਸੇ ਫੌਜੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਹੈ। ਪਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਲੀ ਸੜੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲਾਸ਼ ਦੀ ਸ਼ਨਾਖਤ ਕਰਨਾ ਔਖਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਮ੍ਰਿਤਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਡੀ. ਐਨ. ਏ. ਦੀ ਜਾਂਚ ਹੋਣਾ ਤਹਿ ਹੋਇਆ । ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਡੀ.ਐਨ. ਏ. ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਜਾਂਚ ਲਈ ਮੰਗਵਾਏ ਗਏ।
ਅੱਜ ਜਾਂਚ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਆਉਣੇ ਸਨ। ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਘੋਰ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੇ ਆਲਮ ਵਿੱਚ ਸੀ, "ਮਾਂ! ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੈਨੂੰ ਆਸ ਸੀ ਕਿ ਪਾਪਾ ਜੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਜ਼ਰੂਰ ਘਰ ਆ ਜਾਣਗੇ। ਪਰ ਜੇ ਡੀ. ਐਨ. ਏ. ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਮੇਲ ਖਾ ਗਏ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਜਿਉਣ ਜੋਗਾ ਕਰਦੀ ਇੱਕੋ -ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਵੀ ਅੱਜ ਮੁੱਕ ਜਾਊਗੀ।" ਚਿੰਤਤ ਪੁੱਤ ਦੀ ਆਖੀ ਗੱਲ ਗੁੰਮਸੁੰਮ ਬੈਠੀ ਮਾਂ ਦੀ ਉਦਾਸੀ ਹੋਰ ਵਧਾ ਗਈ ਸੀ।
ਡਾ. ਹਰਦੀਪ ਕੌਰ ਸੰਧੂ
ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 310 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ।
ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 310 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ।
A message via whatsapp-
ReplyDeleteIts the bitter truth that many families face.
Jasleen Kaur
sad.............kash uh vapas aa janda..kahani sukhant ho vapardi..
ReplyDeleteSach hai umeed ,jhoothi hi sahi, jiun da sahara hundi ,aas nu jagai rakhdi hai
ReplyDelete