ਇੱਕ ਅਰਸਾ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਤਿਆਗ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਫ਼ੇਰ ਪਰਤ ਆਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਕੋਈ ਬੁੱਧ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੀ ਯਸ਼ੋਧਰਾ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਵਿਦਾ ਲੈਣ ਆਇਆ ਹੋਵੇ। ਉਹ ਤਾਂ ਹੁਣ ਏਥੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਆਇਆ ਸੀ। ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹੜੀ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ 'ਚੋਂ ਕਦੋਂ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਵਿਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਣਾ ?
ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਕੀਤਿਆਂ ਇੱਕ ਅਣਕਹੀ ਵਿਦਾ ਸਮੇਤ ਉਸ ਨੂੰ ਫ਼ੇਰ ਆਪਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਪਲਕਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਵੀ ਜਾਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੋ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਕਾਸੇ 'ਚ ਵਿਦਾ ਪਾਉਣ ਦੇ ਸਿਵਾਏ ਪਤਨੀ ਕੋਲ਼ ਕੁਝ ਵੀ ਬਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਵਾਨ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਿਹਾਇਤ ਹੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਤੇ ਲਾਚਾਰ ਲੱਗਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਵਿਦਾ ਕਹਿਣ ਲਈ ਕਿੰਨੀ ਹਿੰਮਤ, ਧੀਰਜ ਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
* ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚੋਂ
ਡਾ. ਹਰਦੀਪ ਕੌਰ ਸੰਧੂ
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ