ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਵਿਸਤ੍ਰਿਤ ਬਖਿਆਨ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਗਵਾਰ ਦੇ ਦਰਸਾਏ ਅਰਥਾਂ 'ਤੇ ਅਟਕ ਗਈ ਸੀ।ਗੁਰਬਾਣੀ ਤਾਂ ਕਿਤੇ 'ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ' ਤੇ ਕਿਤੇ 'ਪਾਥਰੁ ਲੇ ਪੂਜਹਿ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ' ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਗਵਾਰ ਤਾਂ ਬੇਸਮਝ ਮੂਰਖ ਹੁੰਦੈ ਉਹ ਭਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਪਿੰਡ 'ਚ ਹੋਵੇ ਚਾਹੇ ਕਿਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ। ਉਥੇ ਆਈ ਵਧੇਰੀ ਸੰਗਤ ਪੇਂਡੂ ਹੀ ਤਾਂ ਸੀ। ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਤੇ ਬਾਬਾ ਬੁੱਢਾ ਜੀ ਵਰਗੇ ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਵੀ ਰਹੇ ਨੇ। ਫ਼ੇਰ ਕੋਈ ਪੇਂਡੂ ਗਵਾਰ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ ? ਉਸ ਦਿਨ ਹੁੰਦੇ ਅਨਰਥ ਨੂੰ ਮੈਂ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਰੋਕ ਨਾ ਸਕੀ।
*ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚੋਂ
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ