ਔਨਲਾਈਨ ਪੰਜਾਬੀ ਰਸਾਲੇ 'ਸਫ਼ਰਸਾਂਝ ' 'ਤੇ ਆਪ ਦਾ ਹਾਰਦਿਕ ਸੁਆਗਤ ਹੈ।ਇਸ ਸਾਈਟ ਦਾ ਮਕਸਦ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਝੋਲ਼ੀ ਮਿਆਰੀ ਲਿਖਤਾਂ ਪਾਉਣਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਧਾ (ਹਾਇਕੁ,ਤਾਂਕਾ, ਸੇਦੋਕਾ, ਹਾਇਬਨ ਜਾਂ ਚੌਵਰਗਾ) ਦਾ ਹਰ ਸਮੇਂ ਸਵਾਗਤ ਹੋਵੇਗਾ।ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਲਿਖਤੀ ਪੈੜਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ।
ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ । ਕੁਝ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਵਾਣ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ । ਝੂੰਗਾ ਵੀ ਖਾ ਲਿਆ । ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ ਵੀ ਖਾ ਲਈਆਂ । ਕਈਂ ਲੋਗ ਛਜੱ . ਭੜੋਲੇ ਅਤੇ ਝੂੰਗੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋਣੇ .ਇਹਨਾ ਦੀ ਕੁਝ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਿਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਲਗਦੀ ਹੈ ।
ReplyDeleteਦਿਲਜੋਧ ਸਿੰਘ ਜੀ ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ....ਹਾਇਕੁ ਦੀ ਰੂਹ ਤੱਕ ਅੱਪੜਨ ਲਈ !
ReplyDeleteਝੂੰਗਾ (ਰੂੰਗਾ) - ਸਾਡੇ ਇਲਾਕੇ 'ਚ ਰੂੰਗਾ ਸ਼ਬਦ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਹੱਟੀ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸੌਦਾ ਲੈਣਾ .....ਭਾਵੇਂ ਅੱਠ ਆਨੇ (50 ਪੈਸੇ) ਦਾ ਹੀ ਹੋਵੇ.....ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਨਿੱਕੀ ਮਿੱਠੀ ਚੂਸਣ ਵਾਲੀ ਟਾਫ਼ੀ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਦੇਣੀ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਹੱਟੀਓਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਜਿਹੀ ਰਹਿੰਦੀ।
ਹਰਦੀਪ,ਅੱਜ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਾਕੇ,ਤੁਸਾਂ ਬਚਪਨ ਯਾਦ ਕਰਾ ਦਿਤਾ। ਭੁਲੀਆਂ ਵਿਸਰੀਆਂ ਨਿਕੀਆਂ ਨਿਕੀਆਂ ਗਲਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਹਨ । ਜਦੌਂ ਕੋਈ ਏਦਾਂ ਯਾਦ ਕਰਾਓਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਲਾਂ ਬਧੀ ਪਿਛੇ ਚਲੇ ਜਾਈਦਾ ਹੈ । ਤੇਲ,ਬੱਤੀ,ਸੇਰ-ਛਿਟਾਂਕੀਂ,ਮਿਠੀ ਫੁਲੀਆਂ,ਮਿਠੀ ਗੋਲੀਆਂ-ਮੱਛੀਆਂ,ਹੁਣ ਕੌਣ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।
ReplyDelete(1)
ਥਿੰਦ ਅੰਕਲ ਜੀ, ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰੀਆ- ਹੌਸਲਾ ਅਫ਼ਜਾਈ ਲਈ !
Deleteਹਾਇਕੁ ਕਾਵਿ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਝਲਕਾਂ ਜਿੰਨੀਆਂ ਵੀ ਹੋ ਸਕੀਆਂ, ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗੀ ।
ਵਾਹ ਭੈਣ ਜੀ !!! ਕਿਆ ਖੁਸਬੂਆਂ ਵੰਡੀਆਂ ਨੇ , ਹਾਇਕੂ ਲੋਕ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਚ
ReplyDeleteਕੁਦਰਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ਦਾ ਨਿੱਘ ਦਿੰਦੀ ਰਹੇ
ਗੁਰਸੇਵਕ ਵੀਰ ਜੀ, ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਧੰਨਵਾਦ ! ਹਾਇਕੁ-ਲੋਕ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸੈਰ ਦਾ ਅਨੰਦ ਮਾਨਣ ਲਈ ਤੇ ਸੁੱਚੇ ਸ਼ਬਦ ਮੋਤੀਆਂ ਨਾਲ਼ ਝੋਲੀ ਭਰਨ ਲਈ !
Delete