ਧੁੱਪ ਦੀ ਆਸ ਮੈਂ ਲਾਈ ।
ਕਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਮੈਂ ਵਿਹੜੇ ਬੈਠੀ
ਰਹਿਮ ਕਰੇ ਖੁਦਾਈ ।
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਮੈਂ ਭੱਜੀ ਫਿਰਦੀ
ਕੰਨ ਬਾਹਰ ਦੇ ਬੂਹੇ
ਗਲੀ 'ਚ ਖੜਕਾ ਦਿਲ ਧੜਕਾਵੇ
ਲੱਗੇ ਕੁੰਡੀ ਖੜਕਾਈ ।
ਕੀ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਭੈੜਾ ਆਖਾਂ
ਦੋਸ਼ ਦੇਵਾਂ ਨਾ ਲੋਕੀਂ
ਚੰਦਰੀ ਬਿਰਹਨ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖੇ
ਹੱਸੇ ਦੇਖ ਲੋਕਾਈ ।
ਜਿੰਨ ਰਾਹਾਂ 'ਤੇ ਫੁੱਲ ਉੱਗਾਏ
ਕਿਸ ਪੈਰਾਂ ਨੇ ਮਿੱਧੇ
ਭਰ ਭਰ ਬੁੱਕਾਂ ਖੇਹ ਤੇ ਮਿੱਟੀ
ਫੁੱਲਾਂ ਉੱਤੇ ਪਾਈ ।
ਛੱਡ ਨਾ ਹੋਵੇ ਯਾਰ ਦਾ ਖਹਿੜਾ
ਚਾਹੇ ਲੱਖ ਅੱਗਾਂ 'ਤੇ ਲੇਟਾਂ
ਸਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਡੀਕ ਪਰੋ ਕੇ
ਮੈਂ ਵੀ ਖੇਡ ਰਚਾਈ।
ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਉੱਡੇ ਪੰਖ -ਪੰਖੇਰੂ
ਤਨ ਮਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਵਾਂ
ਖੜ ਦਹਿਲੀਜ਼ੇ ,ਮੈਂ ਉਡੀਕਾਂ
ਰਾਤ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ।
ਦਿਲਜੋਧ ਸਿੰਘ
(ਯੂ. ਐਸ. ਏ. )
ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 55 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ।
ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 55 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ।
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ