ਗੁਰਦੇਵ ਕੌਰ ਰੋਜ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ੳੁੱਠਦੀ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨਿਬੇੜ ਕੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ | ੳੁਹ ਅਕਸਰ ਹੀ ਲੰਗਰ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਸੰਗਤ ਦੇ ਜੂਠੇ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜਣ ਅਤੇ ਜੁੱਤੀਅਾਂ ਝਾੜਣ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਿਅਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ੳੁਸ ਨੇ ਰਸੋਈ ਕੋਲ ਕੁਝ ਭਾਂਡੇ ਪਏ ਦੇਖੇ ਤਾਂ ਅੱਗ ਬਬੂਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੀ , " ਦੇਖ ਭਾਈ , ਅਾਪਦੇ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜ ਕੇ ਦੂਰ ਧਰਿਅਾ ਕਰ , ਕਿਤੇ ਸਾਡਿਅਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਰਲ ਜਾਣ , ਚੱਕ ਹੁਣੇ ।"
ਕਰਮੇ ਸੀਰੀ ਨੂੰ ਤਾੜ ਕੇ ਉਹ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਤੁਰ ਗਈ ।
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ