ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਬਸਤੀ 'ਚ ਇੱਕ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਮਕਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਜਿਹੀ ਅਦਾ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ।ਨਿੱਤ ਟਿੱਕੀ ਚੜ੍ਹਦਿਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਮ -ਰਾਮ ਕਰਦਾ ਮੰਦਰ ਦੀ ਘੰਟੀ ਜਾ ਖੜਕਾਉਂਦਾ ਤੇ ਫ਼ੇਰ ਬਾਖ਼ਰੂ -ਬਾਖ਼ਰੂ ਕਰਦਾ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਝਾੜੂ ਲਾਉਣ ਤੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜੋ ਉਹ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇ ਜੋ ਹੈ ਉਹ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਵੇਖਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਰੰਗੀਨ ਮਖੌਟੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਿਆ ਉਸ ਦਾ ਆਪਾ ਨਾ ਜਾਣੇ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ? ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਕੋਈ ਧਰਮੀ ਹੈ ਵੀ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਹੋਣ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਖਾਵਾ ਹੀ ਕਰਦੈ। ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਕਿ ਉਹ ਰਾਮ ਦੇ ਮਖੌਟੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਿਆ ਰਾਵਣ ਹੈ ਜਾਂ ਰਾਵਣ ਦੇ ਮਖੌਟੇ ਪਿੱਛੇ ਰਾਮ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਹਿੱਸਾ ਉਸ ਨੇ ਪੈਸੇ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਹੀ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ ਹੈ। ਨਿੱਤ ਸਵੇਰੇ ਝੋਲ਼ੀ ਅੱਡ ਕੇ ਮੰਗਦੈ,"ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਠੱਗੀ -ਠੋਰੀ ਕਰੇਂਦੇ ਆਂ ਪਰ ਨਿੱਤ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਵੀ ਤਾਂ ਜਪੇਂਦੇ ਆਂ।" ਨੇਮ ਨਾਲ਼ ਆਥਣ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਪਰਚੀ ਲਾ ਓਸੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਵਾ ਚੜ੍ਹਾ ਉਸ ਦਾ ਹਾਣੀ ਬਣਨ ਦਾ ਭਰਮ ਪਾਲਦਾ ਹੈ।
* ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ 'ਚੋਂ
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ