ਚਿੰਗਾਰੀ (ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ)

     ਟੀ. ਵੀ. 'ਤੇ ਵਿਗਿਆਪਨ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ," ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਥਿੰਧੇ ਭਾਂਡਿਆਂ ਦੀ ਚਿਕਨਾਹਟ ਲਈ ਜੂਝ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਜਦੋ -ਜਹਿਦ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਭਾਂਡਿਆਂ ਨੂੰ ਚਮਕਾਉਣ ਲਈ।" ਅੱਜ ਇਹ ਵਿਗਿਆਪਨ ਗਿਆਰਾਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਨਿੱਕੀ ਨੂੰ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਝੰਜੋੜ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਚੇਤਨਾ ਤਿਲਮਿਲਾ ਉਠੀ ਸੀ, "ਕੀ ਔਰਤ ਦਾ ਸੁਹਜ ਤੇ ਬੋਧ ਸਿਰਫ਼ ਰਸੋਈ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਿਤ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ? ਕੀ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦੈ ਕਿ ਭਾਂਡਿਆਂ ਦੀ ਚਮਕ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਔਰਤ ਹੋਰ ਕੁਝ ਵੇਖ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ?"
       ਮਰਦ -ਔਰਤ ਨਾਬਰਾਬਰੀ ਦੇ ਮਾੜੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਨੂੰ ਬੇਚੈਨ ਨਿੱਕੀ ਮੂਲੋਂ ਹੀ ਹਿਲਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਵੱਲੋਂ ਮਿਲੀ ਸੇਧ ਤੇ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਕੁਝ ਨਾਮੀ ਹਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਲਿਖ ਕੇ ਆਪਣੀ ਚਿੰਤਾ ਜਤਾਈ। ਉਸ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਦ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਮਵਰ ਵਕੀਲ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੱਤਰ ਪ੍ਰੇਰਕ ਤੇ ਸੱਤਾ 'ਚ ਬੈਠੇ ਉੱਚ ਅਹੁਦੇਦਾਰ ਥਾਪੜਾ ਦੇਣ ਉਸ ਨਾਲ ਆ ਖੜੋਤੇ। ਅਗਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ 'ਚ ਹੀ ਉਸ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਭਾਂਡੇ ਧੋਣ ਵਾਲੇ ਸਾਬਣ ਜਿਹੇ ਉਤਪਾਦ ਲਈ ਸਮਅੰਗੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਮਾਜਿਕ ਨਾਬਰਾਬਰੀ ਵਾਲ਼ੇ ਗੁਮਰਾਹਕੁੰਨ ਵਿਗਿਆਪਨ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਪਿਆ ਸੀ । ਇੱਕ ਨੰਨ੍ਹੀ ਤੇ ਸੂਖ਼ਮ ਅਵਾਜ਼ ਬੇਖੌਫ਼ ਹੋ ਅੱਜ ਚੇਤਨਾ ਦੀ ਚਿੰਗਾਰੀ ਨਾਲ਼ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਮੁਜ਼ਾਹਰਾ ਕਰ ਗਈ ਸੀ। 

ਡਾ. ਹਰਦੀਪ ਕੌਰ ਸੰਧੂ 

ਨੋਟ : ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 385 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਹੈ। 

ਲਿੰਕ 1       ਲਿੰਕ 2      ਲਿੰਕ 3       ਲਿੰਕ 4