
ਇਕ ਦਿਨ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਦੋਂ ਅਾਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸਾਧ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੀ ਖੰਮਣੀ ਨਾਲ਼ ਬੰਨੀ ਤ੍ਰਿਵੈਣੀ ਦੇਖੀ ਤਾਂ ੳੁਹ ਅੱਗ ਬਬੂਲਾ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ,
" ਤੂੰ ਵੀ ਚੱਕ ਲਿਆਈ ਇਹ ਸਾਧ ਦੇ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚੋਂ , ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਵਾਲ਼ੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਮਗਜ਼ ਮਾਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਅੈ, ਭਾਈ ਨਾ ਫਸੋ ਪਾਖੰਡੀਆਂ ਦੇ ਜਾਲ਼ ਵਿੱਚ, ਕੋਈ ਇੱਕ ਨੀਂ ਸੁਣਦਾ , ਤੜਕੇ ਚੁਕਵਾੳੁਣਾ ਤੌੜੀ ਤਪਲਾ ਸਾਧ ਦਾ, ਬੁਲਾ ਕੇ ਚਾਰ ਬੰਦੇ
।ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ੳੁਸ ਨੇ ਤ੍ਰਿਵੈਣੀ ਖੋਹ ਕੇ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਵਗਾਹ ਮਾਰੀ ।
ਦੂਸਰੇ ਦਿਨ ਬਲਦੇਵ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਮੈਂਬਰ ਨਾਲ਼ ਲੈ ਕੇ ਸਾਧ ਦੇ ਡੇਰੇ ਪੁੱਜ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਾਧ ਨੇ ਅੱਗੋਂ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ਼ ਪੇਸ਼ ਅਾੳੁਂਦਿਅਾਂ ਕਿਹਾ ,
ਘਰਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਾਈਆਂ ਤ੍ਰਿਵੈਣੀਆਂ ਵੇਖ ਕੇ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਐ
ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੇ ਸੇਧ ਦੇਣ ਵਾਲ਼ੇ ਇਸ ਰੂਪ ਨੇ ਸਭ ਦੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ।
" ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ, ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਲਵੋ ,ਫਿਰ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਕਹਿ ਲੈਣਾ ।
ਪੁੱਠੀ ਦੁਨੀਅਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਢੰਗ ਨਾਲ਼ ਸਹੀ ਰਸਤੇ ਪਾੳੁਣਾ ਬੜਾ ਔਖਾ ਕੰਮ ਐ
।
ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬੜਾ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਸੀ ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਨ 'ਤੇ ਜੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਰਕੀ
ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਸਿਰਫ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੌਦੇ ਲਗਾਵਾਓਣਾ ਅੈ
।ਦੋਂ ਦਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡੋਂ ਦੂਰ ਅਾ ਕੇ ਇਹ ਭੇਸ ਧਾਰਿਅਾ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਪੌਦੇ ਲੈਣ ਵਾਸਤੇ ਕਤਾਰਾਂ ਲੱਗ ਜਾਦੀਅਾਂ ਨੇ।ਜਿਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਪੌਦਾ ਲਗਵਾਉਣਾ ਵੀ ਬੜਾ ਔਖਾ ਸੀ ਹੁਣ ੳੁਹੀ ਲੋਕ ਤ੍ਰਿਵੈਣੀ 'ਤੇ ਤ੍ਰਿਵੈਣੀ ਲਾ ਰਹੇ ਨੇ
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ